Przejdź do zawartości

Narodowy pomnik przyrody w Niemczech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dęby z Ivenack są najstarszym niemieckim narodowym pomnikiem przyrody.
Kamienie z Bruchhausen są okazałą formacją skalną na północy kraju.
Przełom Dunaju między Weltenburgiem a Kelheim należy do większych atrakcji turystycznych Bawarii.

Narodowy pomnik przyrody (niem. Nationales Naturmonument) – jest najmłodszą formą ochrony przyrody wprowadzoną do niemieckiego prawodawstwa, wpisaną do ustawy o ochronie przyrody 1 marca 2010 r.[1]

Narodowy pomnik przyrody powołuje się dla ochrony pojedynczego tworu przyrodniczego ze względu na jego wyróżniający się charakter z przyczyn naukowych, przyrodniczych, kulturowo-historycznych bądź krajoznawczych. Są one podobną formą ochronną do zwykłych pomników przyrody (niem. Naturdenkmal). W języku niemieckim używa się do obu form różnych słów: Monument i Denkmal. Znaczenie ich jest zbliżone, ogólnie jednak Monument oznacza duży Denkmal, co odbija się w nieco różnym rozumieniu obu form ochronnych.

Podstawową różnicą jest to, że w niemieckim prawodawstwie pomnik przyrody nie może być większy niż 5 ha, natomiast za narodowy pomnik przyrody można uznać jakikolwiek pojedynczy twór przyrody, bez względu na rozmiar[2]. Drugą zasadniczą różnicą jest to, że narodowy pomnik przyrody musi mieć więcej niż jedną wyróżniającą cechę. Po trzecie narodowy pomnik przyrody jest formą ochronną na poziomie federalnym, i charakteryzuje się podobnym prestiżem jak parki narodowe. W przeciwieństwie do nich, do powołania narodowego pomniku przyrody wymagana jest zgoda federalnego ministra odpowiedzialnego za ochronę przyrody.

Celem powołania nowej formy było rozpoznanie ochrony na poziomie federalnym wyjątkowych miejsc przyrodniczych o małym obszarze, które z różnych przyczyn (przede wszystkim rozmiaru) nie mogły dotąd osiągnąć takiego statusu.

Dotychczas powołano następujące pomniki przyrody[3]:

  • Dęby z Ivenack (Ivenacker Eichen, Meklemburgia-Pomorze Przednie, 75 ha, wpisane na listę w sierpniu 2016 r.)
  • Kamienie z Bruchhausen (Bruchhauser Steine, Nadrenia Północna-Westfalia, 24 ha, 19 kwietnia 2017 r.)
  • Zielona Granica Turyngii (Grünes Band Thüringen, Turyngia, 6500 ha, 9 listopada 2018 r.)
  • Jaskina Kluter (Kluterthöhlensystem, Nadrenia Północna-Westfalia, 30 ha, 2 kwietnia 2019 r.)
  • Zielona Granica Saksonii-Anhalt - od pasa śmierci do linii życia (Grünes Band Sachsen-Anhalt - Vom Todesstreifen zur Lebenslinie, Saksonia-Anhalt, 4754 ha, 28 października 2019 r.)
  • Przełom Dunaju koło Weltenburga (Weltenburger Enge, Bawaria, 197 ha, 13 lutego 2020 r.)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. umwelt-online: Bundesrat 594/09: Gesetz zur Neuregelung des Rechts des Naturschutzes und der Landschaftspflege [online], www.umwelt-online.de [dostęp 2021-08-18].
  2. Bundestagsdrucksache 16/13430. S. 22
  3. BfN: Nationale Naturmonumente [online], www.bfn.de [dostęp 2021-08-18] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]